Domowy Kościół
Domowy Kościół jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie. Domowy Kościół łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame.
Założycielem DK jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921-1987). Duchową kolebką DK jest Krościenko nad Dunajcem, gdzie w 1973 r. odbyły się pierwsze oazy rodzin. Znakiem DK są dwa greckie słowa „FOS” (światło) i „ZOE” (życie), wpisane w kształt krzyża, wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. DK używa również znaku ikony Świętej Rodziny.
Program formacyjny
Program formacyjny DK kształtowany jest na podstawie materiałów formacyjnych Ruchu Światło-Życie i Equipes Notre-Dame, dokumentów Soboru Watykańskiego II oraz aktualnego nauczania Kościoła. DK zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim. Budowaniu jedności w małżeństwie i rodzinie służą elementy formacyjne – tzw. zobowiązania, które na początku rzeczywiście traktowane są jako obowiązek; z czasem jednak, gdy zauważamy owoce tego trudu, odkrywamy właściwe ich określenie - „dary”, które ruch proponuje dla każdego z nas osobiście i dla naszych rodzin. Są to:
- Codzienna modlitwa osobista (Namiot Spotkania) - regularne spotkanie z Panem Bogiem na modlitwie; jak Mojżesz rozmawiał z Bogiem, by wiedzieć jak prowadzić swój lud, tak i my pytamy jak żyć, jak „prowadzić” swoją rodzinę.
- Regularne spotkanie ze słowem Bożym. Skoro chcemy żyć „po Bożemu”, to musimy znać Boga i Jego Naukę zawartą w Piśmie Św.
- Codzienna modlitwa małżeńska. Spotkanie małżonków na modlitwie, w czasie której wspólnie powierzamy Bogu nasze sprawy – radości i smutki. To bardzo zbliża małżonków do siebie i do Boga. Uświadamiamy sobie wtedy, że Bóg w sakramencie małżeństwa wszedł do naszej rodziny i Jego prosiliśmy: „tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący...”, prośbę tę możemy ponawiać codziennie.
- Codzienna modlitwa rodzinna. Rodzina jako wspólnota modli się za siebie nawzajem.
- Comiesięczny dialog małżeński. Rozmowa małżonków w obecności Pana Jezusa o wszystkich sprawach ważnych dla naszego małżeństwa. Jest okazja, by wyznać sobie miłość nawet po latach, by zobaczyć jakim dobrem jesteśmy dla siebie nawzajem. Obecność Pana Jezusa pozwala rozmawiać o sprawach trudnych i bolesnych, tak by nie ranić drugiej osoby, by nie kłócić się i nie obwiniać, ale rzeczowo postawić problem i poszukać sposobów rozwiązania.
- Reguła życia - systematyczna praca nad sobą. Stając w prawdzie, poznajemy swoje wady i słabości, które utrudniają życie małżonkowi lub rodzinie. Pragnąc dobra drugiego człowieka podejmujemy dobrowolną pracę nad swoim „trudnym charakterem”.
- Uczestnictwo w rekolekcjach formacyjnych, dzięki którym „nabieramy ducha”, by pokonywać trudności i zniechęcenia. 15-dniowe rekolekcje wakacyjne są jednocześnie dobrym wypoczynkiem w atrakcyjnych miejscowościach turystycznych.
Kręgi rodzin
Krąg tworzy od 4 do 7 małżeństw. Małżeństwa gromadzą się na spotkaniu formacyjnym raz w miesiącu w mieszkaniu jednego z nich. Za krąg odpowiada jedno z należących do niego małżeństw, zwane parą animatorską. Na spotkaniach obecny jest ksiądz moderator – opiekun kręgu. Kręgi rodzin pracują w cyklach rocznych. Spotkania miesięczne odbywają się od września do czerwca. Rejon ma swojego patrona. Jest nim bł. Ks. Jerzy Popiełuszko. W rejonie Łęczna wspólnota Domowego Kościoła liczy 20 kręgów; 10 w parafii św. Barbary, 2 w parafii św. Marii Magdaleny i 5 w parafii św. Józefa Opiekuna Rodzin i 3 w parafii św. Wawrzyńca w Rogóźnie. Moderatorem rejonowym jest ks. Marek Maj.
Służba w parafii
Rodziny, które uzyskały formację w DK, chętnie włączają się do posługiwania w parafii w strukturach Parafialnego Programu Odnowy i Ewangelizacji. Wielu z nas odkrywa w sobie talenty i możliwości, którymi pragnie służyć zarówno swojej wspólnocie jak i całej parafii.
Warto spróbować
Jeżeli pomyślałeś, że ten ruch nie jest dla Ciebie, bo jest zbyt wymagający, a Ty masz tak mało czasu, to pamiętaj, że to co łatwo przychodzi daje radość na krótko, a największą satysfakcję masz z tego, nad czym się nieźle natrudzisz. Wybór należy do Ciebie. Każdy z małżonków jest odpowiedzialny za zbawienie drugiego. Jeśli razem pragniecie iść do zbawienia, to ten ruch może być dla Was. Warto spróbować.
Przyg. Wiesława i Andrzej Misztalowie
Artykuły: Emaus nr 56 s.11; nr 53 s.7; nr29 s.12